Αλλάζει το πολιτικό σκηνικό στην Τουρκία – Πού οφείλεται το ράπισμα στον Ερντογάν

Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία αποτελούν σημείο καμπής για την χώρα και ενδεχομένως το πρελούδιο για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Για κάποιους σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της παντοκρατορίας του Ταγίπ Ερντογάν, ωστόσο, είναι πρόωρο να προδικαστεί η… αναγκαστική αποχώρηση του Τούρκου προέδρου τα επόμενα χρόνια.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Ο Ερντογάν έχει αποδείξει πώς είναι εφτάψυχος και διαθέτει την ικανότητα να επιβιώνει πολιτικά ακόμα και υπό δύσκολες καταστάσεις, ανατρέποντας τα προγνωστικά και τις εις βάρος του πιθανότητες. Αυτό άλλωστε κατέδειξε και στις προηγούμενες εθνικές εκλογές. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η ήττα του κυβερνώντος κόμματος στις δημοτικές εκλογές αποτελεί μια ηχηρή σφαλιάρα για το καθεστώς Ερντογάν. Αδιαμφισβήτητη είναι η επιστροφή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και των Κεμαλιστών στην πρωτοκαθεδρία-έστω και σε επίπεδο τοπικών εκλογών- εξέλιξη που διαμορφώνει μια ισχυρή αντιπολίτευση που μπορεί να διεκδικήσει στα ίσα την εξουσία από το AKP.

Ο Ερντογάν τιμωρήθηκε για τις επιλογές του στην οικονομία

Αναμφίβολα, πάντως, ο μύθος του «αήττητου Ερντογάν» που έχει κερδίσει 12 εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012, αρχίζει να κλυδωνίζεται και γι’ αυτό υπάρχουν συγκεκριμένες και πρόδηλες αιτίες. Οι πολίτες κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, Κων/πόλη-Σμύρνη-Αγκυρα- επέλεξαν τους υποψηφίους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και όχι το ΑΚP, τιμωρώντας τον Ερντογάν για τις επιλογές του στην οικονομία. Ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός, η ακρίβεια και η εν γένει φτωχοποίηση των πολιτών, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση των αποτελεσμάτων στις δημοτικές εκλογές και στην αποδοκιμασία του κυβερνώντος κόμματος. Η δυσαρέσκεια αυτή είχε εκφραστεί και στις εθνικές εκλογές αλλά με πιο συγκρατημένο τρόπο, ενώ τώρα εκδηλώθηκε μάλλον αβίαστα.

Οι εκλογές, αν και δημοτικές κατέληξαν να αποκτήσουν έντονα πολιτικό χαρακτήρα γενικευμένης διαμαρτυρίας κατά του τρόπου διαχείρισης της εξουσίας από τον Ταγίπ Ερντογάν, κυρίως στον τομέα της οικονομίας. Παράλληλα, από τις εκλογές αυτές αναδεικνύεται ισχυρή μια νέα αντιπολίτευση, ένα πολιτικό «κίνημα» αμφισβήτησης του Ερντογάν, όπου ο Εκρέμ Ιμάμογλου αποδεικνύεται ως ο κύριος εκφραστής της. Ο θριαμβευτής της Κωνσταντινούπολης δείχνει πως αποτελεί το αντίπαλον δέος για τον Τούρκο πρόεδρο και διαθέτει τα φόντα να ηγηθεί-στο άμεσο μέλλον- της προσπάθειας εκθρονισμού του Ερντογάν.

Ήττα μεγάλων διαστάσεων για τον Τούρκο πρόεδρο, αλλά όπως προαναφέρθηκε, έχει θεωρηθεί πολλές φορές πολιτικά νεκρός, αλλά ξεπέρασε τις αντιξοότητες και τα πλήγματα που δεχόταν. Έχοντας μπροστά του άλλα σχεδόν τέσσερα χρόνια στο προεδρικό μέγαρο, ο Ερντογάν είναι ικανός να αντιστρέψει την αρνητική γι’ αυτόν συνθήκη.

Ο αντίκτυπος στα ελληνοτουρκικά

Σ’ ό,τι αφορά στα ελληνοτουρκικά, το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος θα είναι ο αντίκτυπος από την ήττα του Τούρκου προέδρου. Είναι πιθανό ο Ερντογάν να επιχειρήσει να εξάγει την εσωτερική κρίση στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, όπου τα ελληνοτουρκικά διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο. Αυτό σημαίνει όξυνση της ρητορικής εκ μέρους της Άγκυρας και δημιουργία προσκομμάτων στα επόμενα βήματα του διαλόγου ανάμεσα στις δύο χώρες. Πρόκειται για ένα σενάριο που προφανώς αναλύεται και στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, μεταξύ όλων των άλλων που αφορούν τις πιθανές… αντιδράσεις του Ερντογάν.

πηγή: indicator.gr