Δήμος Πέλλας/Δημοτικές Εκλογές: Ξημερώνει Κυριακή (αλλά και Δευτέρα) να το θυμάσαι

του Παύλου Νεκτάριου Παπαδόπουλου

Πολλά είδαμε σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο. Ειδικά στον Δήμο Πέλλας, όσα πραγματικά είδα, άκουσα, αναφέρθηκαν, δεν τα έχω ξαναζήσει.

Το τι άκουσα από, προσωπικά για μένα, έως και τον κάθε υποψήφιο και παράταξη, για να περιγραφεί χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο και για να διαβαστεί, μια πραγματική ώρα ησυχίας. Γιατί τότε θα καταλάβει τι έχει γίνει και ίσως, λέω ίσως, ποιος τελικά αξίζει να διοικήσει τα επόμενα πέντε χρόνια τον Δήμο.

Γιατί θα σας τα έλεγα με τρόπο που περιγράφω μία κατάσταση σε εικόνα και μπορώ να το κάνω με κάθε…γλαφυρότητα. Χωρίς όμως τη διάθεση να γράψω κάποιο βιβλίο αρκούμαι στο ότι όλα, μα σχεδόν όλα, ήταν πρωτόγνωρα.

Πιστεύω ότι ζήσαμε και ζούμε σαφώς ακόμη (και θα το ζήσουμε και 2^η Κυριακή σύμφωνα με τη λογική της κατάστασης που επικρατεί με τρεις παρατάξεις που αποτελούν αίνιγμα ως προς την τελική κατάληξη της παρουσίας τους), ένα μοναδικό σκηνικό με τον κάθε υποψήφιο να εμφανίζει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Είδαμε μάχες επικές στα σόσιαλ μίντια. Τέτοιο πράγμα επ’ ουδενί δεν υπήρξε το 2019. Κυκλοφόρησε πολύ «ανώνυμο» πεδίο, που έδωσε ένα «βρώμικο μυστήριο» σε εκλογές, λες και ζούμε κάποια κατάσταση "κόζα νόστρα" και "εγκληματιών". Με μίση και πάθη. Με εμμονές. Με κάθε βεβαιότητα οτι αύριο μεθαύριο, θα χαθούν και θα ασχολούνται με ότι....ασχολούνται. Θα σας γελάσω με τι ακριβώς γιατί κι αυτό "ανώνυμο" είναι. Και το έχει σιχαθεί ο κόσμος. 

Ηρεμήστε ρε παιδιά, η 17Ν είναι μέσα και νέες τρομοκρατικές οργανώσεις δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Ειδικά στα Γιαννιτσά και στα χωριά μας.

Είδαμε χειραψίες, πολλές χειραψίες, τις οποίες καταγράφαμε μία μία, με το άγχος μη χάσουμε καμιά και χαθεί και το καλάθι με τ’ αυγά δηλαδή. Άλλο ένα σημείο που δεν αντικρίσαμε το 2019, επ’ ουδενί το 2014.

Είδαμε συναγωνισμό για τους υποψήφιους. Που οι τελικώς κατατιθέμενοι παίζουν με τα νούμερα. Ναι, αλλά πόση σημασία έχει αυτό; Μετρά ο αριθμός ή οι…παίκτες; Θεωρώ το δεύτερο.

Είδαμε και κάποια που δεν γράφονται στην παρούσα φάση, πράγματα όμως που θα κοστίσουν στο μέλλον, στο αποτέλεσμα που θα υπάρξει. Όχι γενικώς. Κατά περίπτωση θα έλεγα όμως. Κι αυτό κρατήστε το στο μυαλό σας και ανατρέξτε σε σημεία ομιλιών. Κάπου αναφέρεται, κάπου φαίνεται. Και θα φανεί.

Οι εκλογές αυτές θα μείνουν στη μνήμη όλων. Γιατί υπάρχουν αυτοί που περιμένουν στη γωνία κάποιους, γιατί η επόμενη μέρα θα έχει «αίμα, δάκρυα» και σίγουρα «κρύο ιδρώτα». Γιατί πολλοί έπεσαν στην παγίδα, θεωρώντας πως δεν υπάρχει αύριο κι ότι μεθαύριο καταστρέφεται ο κόσμος από την πτώση κάποιου μετεωρίτη.

Θα μείνουν πράγματα δανεικά. Αγύριστα δεν θα ‘ναι.

Θα μείνει λοιπόν η πρωτοτυπία σε πολλά. Θα μείνει το πέσιμο πολλών μασκών, κακοπροαίρετων, καλοπροαίρετων, μάσκες υπήρχαν και θα πέσουν. Θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι.

Γιατί θα έρθει ένα 2028, που η κατάσταση θα είναι τελείως διαφορετική. Και τότε, θα έχει καθοριστεί το αύριο. Και σ’ αυτό, είναι ένα στοίχημα σημαντικό, αν θα ξεχαστεί το χθες.

Πάντως στο σήμερα, γιατί υπάρχει κι αυτό στη "μέση", αυτό που θα επικρατήσει από τη σιωπή του κόσμου που επικρατεί, θα είναι η σοβαρότητα. Το μέγεθος της δεν το ξέρω. Εκεί μιλά ο δημότης.