Γιαννιτσά/Χρήστος Καρυπίδης: "Θέλετε να ξηλώσουμε τις ροδακινιές; Να ερημώσετε τη χώρα;"

Απογοήτευση. Νεύρα. Αντικίνητρα. Κοροϊδία. Εμπαιγμός και υποτίμηση.

Στοιχεία που κυριαρχούν στους παραγωγούς όλο αυτό το διάστημα, ειδικά από τη στιγμή που η προσέγγιση τιμής στο ροδάκινο βρέθηκε στα 0.35 σεντ, κάτι το οποίο όλοι απεύχονταν να γίνει. 

Οι ευθύνες πέφτουν στους βιομήχανους, στους μεταποιητές που χρόνια συνεργάζονται με τους αγρότες, αλλά όταν έρχεται η "στιγμή της πώλησης", κάνουν οτι τους ήξεραν από...μακριά! Είναι γεγονός οτι εκμεταλλεύονται και το παραμικρό, όπως για παράδειγμα η δικαιολογία των "δασμών του Τραμπ". 

Αγγλικά ξέρει κανείς τους; Αμφιβάλλω. Μαγκιές όμως, πολλές! 

Αν αύριο δεν υπάρχει ροδάκινο, τι θα κάνουν τα εργοστάσια; Αν αύριο η Ελλάδα απωλέσει το ατού των εξαγωγών της, ποιος θα έχει την ευθύνη; 

Η πολιτεία απούσα μονίμως. Τρέχουν για άλλα οι εκπρόσωποι της, καμαρώνουν με φωτογραφίες δίπλα σε "παράγοντες" των Υπουργείων, με ζητήματα ανούσια που λύνονται ΑΝ θέλει η πολιτεία, με τους δικούς της αυτοματισμούς και όχι επειδή "δέχθηκαν πίεση". 

Στα αγροτικά, "πίεση" δεν υπάρχει μάλλον, εκεί δεν χωρούν φωτογραφίες, παρά μόνο η πραγματική ουσία, γι' αυτό απουσιάζουν. Και που είσαι ακόμη, θα τα πούμε ένα ένα εν καιρώ, μην ανησυχείτε. 

Πάμε όμως και στους Συνεταιρισμούς, που βλέπουν κι αυτοί πράγματα που ίσως δεν περίμεναν, όπως η τιμή του προϊόντος. Ή τα περίμεναν, αλλά δεν μιλούσαν. Σου λέει "η ελπίς πεθαίνει τελευταία". 

Τελευταίος όμως θα πεθάνει ο παραγωγός και το ροδάκινο. 

Δείτε τι αναφέρει, με καίρια ερωτήματα, ο Πρόεδρος Ελεγκτικού των Ο.Π. του ΑΣ Πέλλας Χρήστος Καρυπίδης, χρόνια αγρότης, έμπειρος, έχει δει καταστάσεις πολλές. Αλλά εν έτη 2025, αναρωτιέται κι αυτός απογητευμένος τα εξής:

Κι όπως πολύ "σοφά" αναφέρει, "το πρόβλημα δεν θέλει λύση. Δεν έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα". 

Βαρύς ο χειμώνας. Πολύ βαρύς θα είναι. 

Και δεν νομίζω οτι μπορεί να σωθεί με τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ...Δεν πάνε καλά τα πράγματα, ούτε σώνονται με ψίχουλα πια...