Γιαννιτσά: Ο Ηλίανθος "ξεπροβάλλει" με "τσάι και συμπάθεια" στον κάμπο

Υπεραξία σε άνυδρα χωράφια που υπό άλλες περιστάσεις δεν θα µπορούσαν να αποφέρουν σηµαντικά έσοδα προσφέρει ο ηλίανθος, όντας µία καλά προσαρµοσµένη καλλιέργεια σε ένα µεγάλο εύρος κλιµατικών και εδαφικών συνθηκών. Συνδυάζεται καλά στον Ελλαδικό χώρο µε µεγάλες καλλιέργειες ως λύση αµειψισποράς, ιδιαίτερα σε συνδυασµό µε σιτάρι, ενώ οι καλλιεργητικές φροντίδες που απαιτεί είναι συγκριτικά µικρότερες.

Ωστόσο, η καλλιέργεια µπορεί να γίνει πραγµατικά ανταγωνιστική από πλευράς εσόδων αν κάποιος προβεί σε σπορά ενός ποτιστικού αγροτεµαχίου, όπου οι αποδόσεις σχεδόν τριπλασιάζονται και µπορούν να αγγίξουν τα 400-420 κιλά σπόρου. Ιδιαίτερα φέτος που το κόστος των γεωργικών εισροών παρουσιάζει αισθητή αποκλιµάκωση, η καλλιέργεια ηλίανθου για έλαιο µπορεί να τραβήξει ξανά την προσοχή πολλών, όπως το 2022, αφήνοντας πίσω την πικράδα του 2023. 

Αυτά αναφέρει μέσα από το Agronews ο Γιάννης Ρούπας, σκιαγραφώντας τι γίνεται με την καλλιέργεια. 

Στον κάμπο των Γιαννιτσών, τα πράγματα δεν φτάνουν στα επίπεδα που έχει για παράδειγμα περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, όπου ο ηλίανθος βρίθει.

Στις περιοχές εκείνες όμως, δεν υπάρχει πλειάδα εκτάσεων που καλλιεργείται βαμβάκι, οπότε είναι πιο σύνηθες να βλέπουμε καλλιέργεια ηλίανθου.

Στα Γιαννιτσά, κάποιοι αγρότες πήραν το "ρίσκο" (ας το πούμε κάπως έτσι) και αφού είδαν πως η καλλιέργεια βάμβακος είναι κοστοβόρα και όπως είναι τα πράγματα "τιμιότητα" και "συμφωνία" περί τιμής δεν υπάρχει (Ελλαδάρα ομάδαρα, με τις επιχειρηματιάρες σου που κάποιοι πίνουν και...νερό στο όνομα τους!), και η παλαιά "συμβολαιακή" γεωργία αναζητάται από την Αγγελική Νικολούλη, ο ηλίανθος αποτελεί έναν "εναλλακτικό" δρόμο καλλιέργειας.

Άλλωστε ίδια (και καλύτερη) απόδοση μπορεί να δώσει και ο ηλίανθος, στα ίδια κιλά με το βαμβάκι ανά στρέμμα, οπότε προτιμάται από ολίγους. Αλλά καλούς, με ποιότητα, καθώς το χώμα της Πέλλας παραμένει όπως και να 'χει, "ευλογημένο".