Η άγνωστη εθνική δράσις του Μητροπολίτου Δράμας Παύλου

Γράφει ο  Μανώλης Κοττάκης

Οι μυστικές βαπτίσεις εξισλαμισθέντων Ελλήνων του Πόντου , οι χειρισμοί του για το Σκοπιανό και ο πόθος του για την γενέτειρα Τραπεζούντα

Η αφορμή για την γνωριμία μας υπήρξε άκρως επεισοδιακή : Η απόφαση του να παραστεί στην δεξίωση που διοργάνωσε τέλη Οκτωβρίου του 2019 το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής για την αποκατάσταση της Τουρκικής Δημοκρατίας και η επ ολίγον συνύπαρξη του σε πηγαδάκι με τον Πρόξενο και τον ψευτομουφτή Κομοτηνής Ιμπράμ Σερίφ προκάλεσε ένα πρωτοσέλιδο δηκτικό σημείωμα μου με τον τίτλο

« Τι δουλειά είχες Σεβασμιώτατε εκεί ;»

Οι συνάδελφοι του Μητροπολίτες της Θράκης που είχαν πληροφορηθεί τις προθέσεις του να παραστεί του είχαν ζητήσει να μην πάει . Αλλά ο μακαριστός Μητροπολίτης Δράμας Παύλος ο οποίος εκοιμήθη προχθές αιφνιδίως σε ηλικία 59 ετών σκορπώντας θλίψη στο ποίμνιο του είχε τους λόγους του.

 Πήγε. 

Λίγες μέρες μετά το σημείωμα μου «προσγειώθηκε» στο γραφείο μου στην Ερατοσθένους 1 ένα ογκώδες δέμα με βιβλία  

Αποστολέας του ήταν η Μητρόπολη Δράμας. Τα έχω δίπλα μου κάθε μέρα : Το δίτομο έργο του Αρχιμανδρίτη Πανάρετου Τοπαλίδη « Ο Πόντος ανά τους αιώνας, η Ιστορία της Ιεράς Μονής Προδρόμου Βαζελώνος», τα έργα του ιδίου του Μητροπολίτου Δράμας Παύλου Αποστολίδη «Ιστορία της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Χαλιναρά της Χαλδιάς»( ευρίσκεται στον Πόντο) , « Ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλλιπίδης» , « Η Μητρόπολη Ροδοπόλεως, το ζήτημα των Εξαρχιών του Πόντου» και τέλος το βιβλίο του επίσης αείμνηστου ιστορικού Σπύρου Σφέτα « Η ατυχής εξέγερση της Δράμας, 1941, κατά τα βουλγαρικά και στρατιωτικά αρχεία» .( Ο Σφέτας ήταν μέγας σλαβολόγος, μετείχε στην διαπραγματευτική ομάδα για τα σχολικά βιβλία ιστορίας της ΠΓΔΜ και τον έτρεμαν οι Σκοπιανοί). Το σιωπηρό μήνυμα του Σεβασμιωτάτου

Απάντηση στο σημείωμα μου ήταν λοιπόν παραπάνω από σαφές : «Δες με ποιον έχεις να κάνεις!». Εβδομάδες αργότερα όταν επισκέφθηκα ιδιωτικώς την Δράμα αποφάσισα να του τηλεφωνήσω.

Φοβόμουν ότι τον αδίκησα και ήθελα να τον ακούσω. Ανταποκρίθηκε με χαρά. Τα συζητήσαμε όλα εκ βαθέων σε ένα λιτό δείπνο στο «Hydrama»,τις παλαιές καπναποθήκες που έγιναν μοντέρνο ξενοδοχείο. Μου έκανε ισχυρή εντύπωση όταν τον είδα πρώτη φορά .Δεν έμπαινε στο χώρο Μητροπολίτης, έμπαινε ένα «γεγονός» όπως θα έγραφε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Με όρκισε να μην γράψω τίποτε από όσα μου είπε για την δράση του. 

Την εθνική δράση του. Ήταν φανερό πως η καρδιά αυτού του ατρόμητου Πόντιου έκαιγε για την Τραπεζούντα, τον τόπο καταγωγής του. Και πως αν ήθελε ο Θεός ποτέ- δικό μου συμπέρασμα- θα θεωρούσε εαυτόν ευλογημένο να υπηρετήσει χριστιανικό ποίμνιο ως Μητροπολίτης Τραπεζούντας. 

Ήταν τόσο βαθιά Πόντιος ώστε κάθε χρόνο παραμονή των Φώτων μου έστελνε φωτογραφία από ένα έθιμο που κρατούσε από την προγιαγιά του να ανάβει κερί και να ονοματίζει τους νεκρούς της οικογένειας του τραγουδώντας: «Τα φώτα θέλω το κεριμ΄ και τη ψυχου κοκκιά και την Μεγάλη Παρασκευή ένα μαντήλι δάκρυα» !

 Ας με συγχωρέσει ο Θεός που θα παραβώ την υπόσχεση που του έδωσα αλλά για να καταλάβετε τι παπάς ήταν ο Μητροπολίτης Παύλος( ο δεύτερος Παύλος που χάνουμε μετά τον Σιατίστης) θα αποκαλύψω το εξής:

Ο Παύλος είχε εντοπίσει στην γενέτειρα του έναν εξισλαμισθέντα Τούρκο με ελληνική καταγωγή του οποίου η καρδιά κτυπούσε ελληνικά. Με μέριμνα του αυτός ο Έλλην σπούδασε Ορθόδοξη Θεολογία και σήμερα υπηρετεί ως κληρικός σε κάποια Ιεραποστολή των Πατριαρχείων μας στην Μέση Ανατολή ! 

Έκλαιγε όταν μου το αποκάλυψε : « Ποιος το φαντάζεται, μετά από αιώνες, απόγονος εξισλαμιθέντων να καθίσταται πτυχιούχος Θεολογίας και ως κληρικός να υπηρετεί την Εκκλησία και το Γένος !» Σταδιακά γίναμε φίλοι. Με τις διαφωνίες μας. Η αγάπη του ήταν άδολη και πατρική. 

Ως στενός συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου ανέπτυσσε εθνική δράση μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και κυριολεκτικά κινείτο στα όρια. Έπαιζε με την φωτιά. Η Ιερά Μονή Εικοσιφοίνισσας ήταν κέντρο διεργασιών και επισκέψεων ξένων διπλωματών . 

Η τελευταία μας επικοινωνία ήταν αρχές Απριλίου. Μου ανακοίνωσε με χαρά ότι το καλοκαίρι θα επιστραφεί στην Εικοσιφοίνισσα κλαπέν Ιερό Ευαγγέλιο, κειμήλιο αιώνων, τεκμήριο βυζαντινό, το οποίο είχε καταλήξει σε κάποιο ιδιωτικό μουσείο της Νέας Υόρκης. Αλλά η .. διαταγή του, διαταγή: «Μη γράψεις τίποτε ακόμη ! ». 

Στην ίδια συνομιλία αφιέρωσε μεγάλο μέρος προβληματισμού του στο πως θα ενταχθεί η Εκκλησία των Σκοπίων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο χωρίς εκπτώσεις στο εθνικό θέμα. Χωρίς να ονομαστεί «Μακεδονική». Δεν πρόκειται για εκκλησιαστικό θέμα αλλά για αμιγώς εθνικό και γεωπολιτικό που θα βρούμε μπροστά μας . 

Για δηλώσεις του σχετικές με το θέμα αυτό είχε γίνει στόχος κριτικής από σκοπιανούς ιστότοπους όπως το raskolam.net. Ως κατακλείδα αυτού του αποχαιρετιστήριου σημειώματος που φωτίζει την άγνωστη εθνική δράση αυτού του σπουδαίου ιεράρχη μας παραθέτω δύο μηνύματα του με εθνικό περιεχόμενο που μου εστάλησαν σε διαφορετικές στιγμές.

Το πρώτο για την Εικοσιφοίνισσα :

« Αγαπητέ Μανώλη καλημέρα. Η πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, ο επι των εξωτερικών υποδέχθηκαν μετά φανων κ λαμπάδων την Βουλγάρα υπουργό κ πένθησαν ομου για την Αγία Σοφία. Διαπιστώθηκε μάλιστα ότι οι σχέσεις των δυο χωρών βρίσκονται σε άριστο επίπεδο. Κουβέντα όμως για τις σφαγές στο Δοξατο κ τη Δράμα κ ότι οφείλουν τουλάχιστον να καταθέτουν ένα στεφάνι συγγνώμης στα θύματα των πατέρων τους. Κουβέντα για τους θησαυρούς της Εικοσιφοινισσης που παρανόμως κρατούνται κ βανδαλίζονται αφού αφαίρεσαν από τις λειψανοθήκες τα Άγια λείψανα κ καμουν εσωτερική διανομή αυτών». 

Το δεύτερο για τους Ποντίους:

‘’Αγαπητέ Μανώλη καλησπέρα. Ανέγνωσα μετα προσοχής το κυριον αρθρον της ΕΣΤΙΑΣ 7.2.2022 περι Ρωσικής εξαρχίας κλπ και σημειώνω τα εξής: 

Οι κανονικοί παλαιοημερολογιται ουδέποτε θα συμπράξουν με τους μοσχοβιτας δια λογους πίστεως κ εθνικής ταυτότητος. Οι εκ Ρωσίας ομογενείς Ελληνοπόντιοι ουδέποτε θα υπαχθούν σε ρωσική δομή για εθνικούς λόγους παρα την αστοργιαν του Ελληνικού κράτους προς αυτούς. Αφού ανέρχονται εις 400000 χιλιάδας ας φροντίσει το κράτος τουλάχιστον 100000 χιλιάδες να ιδρύσουν την Πολιν εις την Ροδόπην την οποίαν εψήφισαν απασαι αι πτέρυγες του κοινοβουλίου κ μέρος του πληθυσμού ας αξιοποιήσει την ταλαινα Βιστωνιδα όπως επιθυμούσε η ευεργετις του Ελληνισμού μονή του Βατοπαιδιου.(..) 

Για δε το ατυχές συμβάν εις την Σουμελά αντέδρασαν οι Τραπεζουντιοι. Θεωρώ υποκρισιαν χειριστου είδους την ιδικην μας δήθεν διαμαρτυρίαν την στιγμήν που εις τους εν Ελλάδι ναους γίνονται συναυλίες ,τα ιερά μυστήρια χαριν του χρήματος αποιεροποιουνται κ διδάσκαλοι στην Κρήτη διώκονται διότι οι μαθηται εκοινωνησαν των αχραντων μυστήριων καθώς κ αλλα πολλά. Μετ’αγαπης κ ευχων».

Αυτός ήταν ο Παύλος! Δύο υστερόγραφα : Το πρώτο : Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, Σιατίστης Παύλος , Δράμας Παύλος .

Τραγική σύμπτωση, τα προβλήματα υγείας τους εκδηλώθηκαν στην Μακεδονία χάριν της οποίας έδιδαν αγώνες . Του μακαριστού Αρχιεπισκόπου στην Έδεσσα, του Σιατίστης Παύλου στην ομώνυμη μητρόπολη Σιατίστης και Σισανίου και του Παύλου Δράμας στην Νάουσα.

Το δεύτερο : Για όσους εστιάζουν στην συμμετοχή του μακαριστού στον αγώνα υπέρ των εμβολίων . Ο Δράμας Παύλος ήταν ιδιαιτέρως ενοχλημένος από όσα λέγονταν γράφονταν ότι ο ιός κολλά με την Θεία Κοινωνία και με το προσκύνημα στις εικόνες ! Μου είχε στείλει ένα βιβλίο ότι την αυτή μεταχείριση επιφύλασσε στους χριστιανικούς πληθυσμούς η Σοβιετική Ένωση !Ένα πρωινό Κυριακής εφαρμογής άδικων μέτρων κατά της Εκκλησίας το 2020 έδιωξε τους αστυνομικούς από το προαύλιο της Μητροπόλεως !

Πηγή: εφημερίδα Εστία