Η απαξίωση για το Κιουπρί και τα αναπάντητα “πού πήγαν τα χρήματα”

Του Γιώργου Αποστόλου

Η απαξίωση για το Κιουπρί, τα αναπάντητα “πού πήγαν τα χρήματα” και μια δημοτική αρχή που αυξάνει τα τέλη αντί να αυξάνει την εμπιστοσύνη

Στην Έδεσσα, μια πόλη με ιστορική ταυτότητα και ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, θα περίμενε κανείς πως κάθε δημοτική αρχή θα έβαζε ως προτεραιότητα την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής της κληρονομιάς. Κι όμως, το τελευταίο διάστημα, ολοένα και περισσότεροι Εδεσσαίοι εκφράζουν αγανάκτηση και απογοήτευση για την κατάσταση γύρω από το Κιουπρί, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τοπόσημα της πόλης.

Η απαξίωση δεν είναι πια μια απλή λέξη – είναι αυτό που βλέπει κανείς περπατώντας. Έργα που δεν ολοκληρώνονται, υποσχέσεις που χάνονται στους διαδρόμους, και μια γενικευμένη αίσθηση ότι η ιστορική γέφυρα δεν λαμβάνει την προσοχή που της αξίζει. Η δημοτική αρχή ίσως θεωρεί ότι ο χρόνος θα σβήσει τις εντυπώσεις· όμως η κοινωνία της Έδεσσας ούτε ξεχνά ούτε συνηθίζει στην υποβάθμιση.

---

Το “μυστήριο” της Βεγορίτιδας – Ερωτήματα που επιμένουν

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που πυροδοτεί συζητήσεις είναι το κλειστό γυμναστήριο της Βεγορίτιδας. Χρήματα δόθηκαν, έργα ανακοινώθηκαν, προσδοκίες καλλιεργήθηκαν. Όμως, οι κάτοικοι δικαίως αναρωτιούνται:

Πού πήγαν τα χρήματα;

Τι έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα;

Ποια είναι η επίσημη και λεπτομερής ενημέρωση για το έργο;

Δεν κατηγορεί κανείς χωρίς στοιχεία – αλλά όταν η ενημέρωση είναι αποσπασματική ή αόριστη, το κενό γεμίζει με δυσπιστία. Και αυτή τη δυσπιστία, η δημοτική αρχή την έχει καλλιεργήσει μόνη της.

---

Αύξηση δημοτικών τελών – η “πρωτιά” που κανείς δεν ζητούσε

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως συζητείται ευρέως το γεγονός ότι η σημερινή δημοτική αρχή φαίνεται να είναι η πρώτη από το 2000 που αποφασίζει να προχωρήσει σε αύξηση δημοτικών τελών. Σε μια εποχή ακρίβειας, πίεσης στα νοικοκυριά και κόπωσης των πολιτών, μια τέτοια απόφαση δεν μπορεί να περάσει αβασάνιστα.

Αντί η δημοτική αρχή να παρουσιάσει ένα πειστικό πλάνο εξορθολογισμού δαπανών, ενίσχυσης διαφάνειας ή προσέλκυσης επενδύσεων, επιλέγει τη “λύση” της εύκολης επιβάρυνσης των πολιτών. Αυτό όμως δεν είναι διοίκηση – είναι βολική μετακύλιση ευθύνης.

---

Η Έδεσσα θέλει σχέδιο – όχι προχειρότητα

Η πόλη δεν έχει ανάγκη ούτε από δηλώσεις εντυπώσεων ούτε από ημίμετρα. Έχει ανάγκη από:

ξεκάθαρο σχεδιασμό για το Κιουπρί και κάθε ιστορικό μνημείο,

διαφάνεια στα έργα και στα οικονομικά,

υπευθυνότητα στην οικονομική διαχείριση και στα δημοτικά τέλη,

σεβασμό προς τους δημότες.

Η δημοτική αρχή οφείλει να απαντήσει πειστικά και τεκμηριωμένα στα ερωτήματα που τίθενται – όχι για να ικανοποιήσει έναν δημοσιογράφο, αλλά για να ξανακερδίσει μια κοινωνία που νιώθει ότι έχει μείνει στο περιθώριο.

Η Έδεσσα μπορεί και αξίζει καλύτερα. Το θέμα είναι αν η σημερινή διοίκηση το μπορεί – ή αν θα γραφτεί τελικά στην ιστορία ως αυτή που άφησε την πόλη πίσω.