Ο Νίκος Ζήσης, η μπασκετοπαρέα κι ένας ιδιοκτήτης που γεννάει όραμα

Ξεχειλίζει ο ενθουσιασμός των φίλων του Αρη από την αλλαγή σελίδας στην ομάδα μπάσκετ. Αυτή για την οποία μιλούσαν με μελαγχολία τα τελευταία χρόνια, καθώς οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Η ομάδα η οποία έβαλε το μπάσκετ στα ελληνικά σπίτια, βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας επί πολλά χρόνια κι έψαχνε μία ανάσα… ελπίδας. Δεν ήταν εύκολο για τους παλαιότερους να συμβιβαστούν με την ιδέα της παρακμής και για τους νεώτερους να μαθαίνουν μόνο από εξιστορήσεις τις μεγάλες στιγμές που πρόσφερε η ομάδα της δεκαετίας του ’90.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, όπως και διάττοντες αστέρες του παραγοντισμού. Χωρίς να προσφέρουν σχεδόν τίποτε και φορτώνοντας την ομάδα με χρέη. Ιστορίες που στοιχειώνουν την ιστορική ομάδα μέχρι και σήμερα. Αυτή όμως είναι η εξέλιξη όταν μαθαίνεις στα μεγαλεία. Πιστεύεις, ίσως και από ανάγκη, τον καθένα που επιχειρεί να καπηλευθεί το τεράστιο όνομα του κλαμπ.

Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Η επιθυμία του Ρίτσαρντ Σιάο να γίνει ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Αρης, με όρους ωφέλιμους για τους «κίτρινους», αποτελεί ένα αισιόδοξο μήνυμα για την επόμενη ημέρα. Δεν είναι μόνο η οικονομική δυναμική της οικογένειας η οποία γεννάει την αισιοδοξία. Τα χρήματα πάντα δεν αποτελούν εγγύηση για την επιτυχία. Είναι δεκάδες τα παραδείγματα στον αθλητισμό από αποτυχίες ανθρώπων που ξόδεψαν πολλά, αλλά έκαναν μία τρύπα στο νερό.

Η επιθυμία και ο στόχος

Οι ομάδες δεν αγοράζονται, αλλά χτίζονται. Σιγά σιγά και με υπομονή. Ο Αρης έχει τεράστια κληρονομιά ονόματος, αλλά θα πρέπει να χτιστεί και πάλι από την αρχή. Σε κάθε άλλη περίπτωση ίσως θα ήταν λογική επιφυλακτικότητα, αλλά σ’ αυτό το project η λογική λέει ότι είναι μειωμένες οι πιθανότητες της αποτυχίας.

Η παρουσία του πολύπειρου Νίκου Ζήση που έχει βιογραφικό πολλών σελίδων από μπασκετικές εικόνες υψηλού επιπέδου και αυτή των αδερφών Αντετοκούνμπο, μοιάζουν μ’ ένα δίχτυ ασφαλείας για την επόμενη ημέρα του μπασκετικού Αρη. Της ομάδας η οποία ετοιμάζεται για ένα εμφατικό restart. Αυτό που ο κάθε φίλος του Αρη το έχει σκιαγραφήσει με διαφορετικές πινελιές στο μυαλό του, αλλά με την επιθυμία για μεγάλες στιγμές ως βάση της εικόνας.

Είναι ωραίο να βάζεις υψηλούς στόχους, αλλά όπως έγραψε και ο συγγραφέας Νίκος Δήμου «όσο πιο μικρό είναι το μεσοδιάστημα που χωρίζει την επιθυμία από την επίτευξη του στόχου, τόσο πιο ευτυχισμένος είσαι».

Ο Αρης τη νέα χρονιά στοχεύει να κάνει πολλά περισσότερα απ’ ότι τα τελευταία χρόνια, αλλά όχι και τα πάντα. Πρώτος στόχος είναι η εξόφληση των χρεών και η δημιουργία ομάδας ανταγωνιστικής. Στόχος; Η αξιοπρεπής παρουσία στη BCL και στο EuroCup. Με το βλέμμα όσο το δυνατόν ψηλότερα, αλλά όχι εκεί που μπορεί να είναι ο τελικός στόχος. Οι νεοπλουτισμοί ποτέ δεν ωφέλησαν την ομάδα. Αντιθέτως τα σταθερά βήματα δημιούργησαν την ομάδα θρύλο. Κι αυτό μαθαίνω ότι είναι το πλάνο των νέων ιδιοκτητών. Μίας μπασκετοπαρέας η οποία ξέρει όλες τις παγίδες που κρύβει η προσπάθεια και θεωρητικά έχει τα προσόντα να μικρύνει τους κινδύνους της αποτυχίας.

Η νέα σελίδα και ο Χάρης

Το παρελθόν δείχνει το μέλλον, κι όποιος ξεχνάει το παρελθόν του δεν έχει μέλλον. Οι φίλοι του Αρη οραματίζονται μία ομάδα η οποία θα φτάσει μέχρι τη Euro league. Λογικό. «Επενδύουν» τα όνειρα τους πάνω στο team που αναλαμβάνει την ΚΑΕ. Η οποία κατάφερε να περάσει μέσα από τις συμπληγάδες και να έχει… παλμό. Ηρθε η στιγμή να κεφαλαιοποιήσει το brand της το οποίο στο πέρασμα των χρόνων ισχυροποιήθηκε. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 που ο Αρης κατέκτησε το πρώτο Πρωτάθλημα, μέχρι και σήμερα. «Σφυρηλατημένο» το όνομα του από μικρές και μεγάλες προσφορές. Σ’ αυτή την προσπάθεια η προσφορά του Χάρη Παπαγεωργίου ήταν διττή. Και αγωνιστική όσο φορούσε την κιτρινόμαυρη φανέλα και διοικητική. Δεν συνηθίζω να προσωποποιώ την προσφορά σε επαγγελματικές ομάδες, αλλά η περίπτωση του Χάρη Παπαγεωργίου είναι ξεχωριστή. Προσφορά με πολλά προσωπικά ρίσκα και με το «εγώ» κάτω από το brand της ομάδας. Οποιον κι αν ρωτήσεις κάτι θετικό θα έχει να πει για την προσφορά του Χάρη, τόσο σε αθλητικό όσο και σε διοικητικό επίπεδο. Και σ’ αυτές τις νέες σελίδες που ετοιμάζονται να γραφτούν ως ελάχιστη ηθική ανταμοιβή θα πρέπει να υπάρχει και το όνομα του. Αλλωστε δεν είναι πολλές οι μπασκετικές μορφές του συλλόγου.

metrosport - ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ