Ούτε κουβέντα δεν αντάλλαξαν Ανδρουλάκης και Τσίπρας στην εκδήλωση για τον Μανώλη Γλέζο στις Βρυξέλλες

Ιδιαίτερα προσεκτικός ως προς τις δημόσιες συναντήσεις του είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, ιδίως με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς προκειμένου να μην υπάρξει οποιαδήποτε παρερμηνεία ως προς τις προθέσεις μετεκλογικής συνεργασίας του κόμματός του.

Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Ανδρουλάκης δεν αντάλλαξε ούτε κουβέντα χθες το βράδυ με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα όταν οι δυο τους βρέθηκαν από κοινού στην εκδήλωση για τα επίσημα αποκαλυπτήρια της ονοματοδοσίας αίθουσας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πήρε το όνομα του αείμνηστου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου, με αφορμή και τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του. Ο κ. Ανδρουλάκης αλλά και ο κ. Τσίπρας μετά την ομιλία τους στην εκδήλωση μνήμης αποχώρησαν με τους στενούς τους συνεργάτες χωρίς να πουν κάτι μεταξύ τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κρητικός πολιτικός από την ημέρα της εκλογής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έως και σήμερα, δεν έχει συναντηθεί με τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ούτε καν στις Προσυνόδους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών όπου ο κ. Τσίπρας συμμετέχει με την ιδιότητα του παρατηρητή από το 2016, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης ως βασικό μέλος της ίδιας ευρωπαϊκής πολιτικής οικογένειας (PES).

Θυμίζουμε ότι ο κ. Ανδρουλάκης έχει δηλώσει πως «ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Τσίπρας θα δει ξανά καρέκλα πρωθυπουργού από το ΠΑΣΟΚ» κι αυτό θέλει να το κάνει πράξει αποφεύγοντας τις πολιτικές κακοτοπιές των συναντήσεων. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής εκδήλωσης και μιλώντας για τον Μανώλη Γλέζο είπε πως το μετεμφυλιακό κράτος τον εξεδίωξε και δεν δίστασε στη συνέχεια να τον καταδικάσει σε θάνατο, ότι πέρασε 16 ολόκληρα χρόνια της ζωής του σε εξορίες και φυλακές, αγωνιζόμενος για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη και πως ήταν από τις χαρισματικές προσωπικότητες που η λαϊκή του αποδοχή ξεπερνούσε κατά πολύ τα στενά κομματικά όρια. Κατά τα λεγόμενά του, «σε μια εποχή όπου η ακροδεξιά ενισχύεται απειλητικά και αυταρχικοί ηγέτες ποδοπατούν το διεθνές δίκαιο, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του ανθρώπου, η πολιτική παρακαταθήκη του Γλέζου αποτελεί πυξίδα για κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη. Σε μια από τις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις το 2018, με τη συμπλήρωση πέντε ετών από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από την νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, ο Μανώλης Γλέζος πήγε στο Δικαστήριο στο πλευρό της οικογένειάς του, στέλνοντας ένα ισχυρό αντιφασιστικό μήνυμα».

Και πρόσθεσε: «Οι εχθροί της Δημοκρατίας και των λαών μας είναι προ των θυρών. Ποιος περίμενε τον 21ο αιώνα να έχουμε έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης με εκατομμύρια πρόσφυγες και χιλιάδες νεκρούς λόγω της βάρβαρης και παράνομης εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία; Ποιος το περίμενε ότι οι απολογητές των αυταρχικών καθεστώτων που οδήγησαν στον όλεθρο την ανθρωπότητα, θα κερδίζουν πολιτικό έδαφος σε πολλά κράτη της Ευρώπης; Όποιος λησμονήσει το παρελθόν, χάνεται και δεν έχει μέλλον, έλεγε ο Γλέζος. Και για να έχουν λοιπόν μέλλον προοπτικής και ευημερίας οι λαοί της Ευρώπης, οφείλουμε όχι απλώς να τιμάμε τους αγώνες που έδωσαν άνθρωποι, όπως ο αγαπημένος μας συνάδελφος Μανώλης Γλέζος, αλλά πάνω απ’ όλα να εμπνεόμαστε από αυτούς στον δικό μας αγώνα για ειρήνη, δημοκρατία και πρόοδο».

Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στον αείμνηστο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης δήλωσε ότι «ο Μανώλης Γλέζος μας αφήνει πίσω μια βαριά κληρονομιά με τις πράξεις του, αλλά και μια σπουδαία ιδέα. Ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει αν αγωνιστούμε με πάθος γι αυτό, αλλά και αν ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας γι αυτό, παραμερίζοντας υπαρκτές διαφορές. Και αυτή η κληρονομιά νομίζω ότι είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Οδηγός μας στις καινούργιες μάχες απέναντι στο σκοτάδι της ακροδεξιάς και του ολοκληρωτισμού που απειλεί και πάλι σήμερα να γυρίσει το ρολόι της Ευρώπης δεκαετίες πίσω. Αυτή είναι η μεγάλη διαχωριστική γραμμή. που δυστυχώς και σήμερα, μετά από δεκαετίες, ξεπροβάλει ως αναγκαιότητα σε μια Ευρώπη που απειλείται. Και δεν είναι τυχαίο που σήμερα είμαστε όλοι εδώ για να τιμήσουμε το πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης, την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι κλείνουν το μάτι και νομιμοποιούν την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία σε κρίσιμες ευρωπαϊκές χώρες».

newsbeast.gr