Πυρά Χαρίτση σε Μητσοτάκη: Για την ανομία των επιχειρηματιών θα κάνετε τίποτα;

Αιχμηρή κριτική στην κυβέρνηση για μια σειρά από θέματα της επικαιρότητας ασκεί ο επικεφαλής της Νέας Αριστεράς στο καθιερωμένο κυριακάτικο σημείωμά του.

Ο Αλέξης Χαρίτσης ξεκινάει την τοποθέτησή του, βέβαια, με την σπουδαία κίνηση Global Marc to Gaza σημειώνοντας «αντίθετα με τις κυβερνήσεις που είτε χειροκροτούν τη γενοκτονία, είτε με την ένοχη σιωπή τους τη νομιμοποιούν, οι πολίτες παίρνουν θέση στο πλευρό του δίκιου». Δεν παραλείπει να μιλήσει για την ντροπιαστική στάση της κυβέρνησης στο παλαιστινιακό.

Απαντά, όμως, με τον δικό του τρόπο στις θριαμβολογίες Μητσοτάκη περί ανομίας στα πανεπιστήμια υπογραμμίζοντας:

Κύριε Μητσοτάκη, για την ανομία -εκτός εισαγωγικών- ζάπλουτων επιχειρηματιών που νιώθουν ότι έχουν το ελεύθερο να παραβιάζουν τον μισό ποινικό κώδικα όποτε τους καπνίσει, σκέφτεστε να κάνετε κάτι;
Κύριε Μητσοτάκη, για την ανομία (εκτός εισαγωγικών) εξωχώριων μαφιόζων που πυροβολούν σε κοινή θέα στελέχη της ΕΥΠ, για την ανομία εγχώριων μαφιόζων που δολοφονούν μέρα μεσημέρι σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας, θα κάνετε κάτι;
Κύριε Μητσοτάκη για την ανομία, την διαφθορά και τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος στο τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ έχετε να πείτε κάτι;

Στο θέμα της προανακριτικής για τα Τέμπη, πάντως, ο Αλέξης Χαρίτσης εκτόξευσε βέλη προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορώντας τα ότι προσφέρουν ανέλπιστο δώρο στη Νέα Δημοκρατία και σημειώνοντας «υπάρχει χρόνος ακόμα και τώρα να αποσύρουν τις προτάσεις τους και να θυμηθούμε όλοι κάτι στοιχειώδες. Ότι η σύγκρουση με το καθεστώς της συγκάλυψης πρέπει να έχει κάτι απλό αλλά απ’ ό,τι φαίνεται τόσο δυσεύρετο: αρχές και περιεχόμενο».

Αναλυτικά:

Καλημέρα σε όλες και όλους. Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.

1.⁠ ⁠Global March to Gaza: σπάμε τη σιωπή
Ένα καραβάνι ανθρωπιάς με προορισμό το πέρασμα της Ράφα, που από τις 2 Μαρτίου η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ κρατάει κλειστό καταδικάζοντας τον λαό της Παλαιστίνης σε λιμοκτονία.
Αντίθετα με τις κυβερνήσεις που είτε χειροκροτούν τη γενοκτονία, είτε με την ένοχη σιωπή τους τη νομιμοποιούν, οι πολίτες παίρνουν θέση στο πλευρό του δίκιου.
Η Νέα Αριστερά ενώνει τη φωνή της και στηρίζει έμπρακτα το διεθνές κίνημα της Παγκόσμιας Πορείας προς τη Γάζα.
Αντιπροσωπεία μας με επικεφαλής μέλη της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας θα είναι παρούσα. Για να δηλώσει κι εκεί, στην πρώτη γραμμή, αυτό που κάνουμε καθημερινά: την άσκηση πίεσης για να σπάσει ο αποκλεισμός που έχει επιβάλει το Ισραήλ στην είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή αντιπαρατέθηκα με τον ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτη.
Ρώτησα γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ επιμένει, σαν τον φτωχό συγγενή, να μη ζητά την επιβολή κυρώσεων σε ένα κράτος που διαπράττει εγκλήματα πολέμου. Του ζήτησα να δεσμευτεί ότι η ελληνική κυβέρνηση, με ορόσημο την επικείμενη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Παλαιστινιακό, θα κινηθεί στην κατεύθυνση της αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους υλοποιώντας την ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων από το 2015.
Ο υπουργός Εξωτερικών χωρίς να πει τίποτα συγκεκριμένο ήταν απόλυτα σαφής: ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα «κάνει την πάπια» στη διάσκεψη του ΟΗΕ - και θα συνεχίσει να είναι η πιο μοιραία και άβουλη σύμμαχος του σφαγέα Νετανιάχου.
Είναι ντροπή.

2.⁠ ⁠Τέμπη: το φιάσκο της προανακριτικής
Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο ζήτημα της προανακριτικής. Είναι πια νομίζω σαφές ότι η στάση της Νέας Αριστεράς ήταν και νομικά και πολιτικά η μόνη ορθή επιλογή.
Συνοψίζω: δεν έχει σημασία μόνο το τι θα ψηφίσει η Βουλή, αλλά και το τι θα απορρίψει. Η απόρριψη των κατηγοριών για τον κύριο Μητσοτάκη και τον κύριο Καραμανλή ισοδυναμεί με κλείσιμο της υπόθεσης. Αυτό θέλει -και μπορεί να το επιβάλλει- η Νέα Δημοκρατία. Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν εξηγήσει γιατί - όπως γράφει και ο Συνταγματολόγος Καθηγητής στο ΑΠΘ Ακρίτας Καϊδατζής - προσφέρουν στη ΝΔ αυτό το ανέλπιστο δώρο: να απορρίψει τις προτάσεις τους και να ξεπλυθούν για πάντα οι ευθύνες της.
Υπάρχει χρόνος ακόμα και τώρα να αποσύρουν τις προτάσεις τους και να θυμηθούμε όλοι κάτι στοιχειώδες. Ότι η σύγκρουση με το καθεστώς της συγκάλυψης πρέπει να έχει κάτι απλό αλλά απ’ ό,τι φαίνεται τόσο δυσεύρετο: αρχές και περιεχόμενο.

3.⁠ ⁠Τα μυαλά που κουβαλάς
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε 11 μέτρα για την «ανομία» στα πανεπιστήμια.
Κύριε Μητσοτάκη, για την ανομία -εκτός εισαγωγικών- ζάπλουτων επιχειρηματιών που νιώθουν ότι έχουν το ελεύθερο να παραβιάζουν τον μισό ποινικό κώδικα όποτε τους καπνίσει, σκέφτεστε να κάνετε κάτι;
Κύριε Μητσοτάκη, για την ανομία (εκτός εισαγωγικών) εξωχώριων μαφιόζων που πυροβολούν σε κοινή θέα στελέχη της ΕΥΠ, για την ανομία εγχώριων μαφιόζων που δολοφονούν μέρα μεσημέρι σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας, θα κάνετε κάτι;
Κύριε Μητσοτάκη για την ανομία, την διαφθορά και τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος στο τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ έχετε να πείτε κάτι;
Την περασμένη Τρίτη στη συζήτηση του InForum για το θέμα του brain drain, όπου είχα και την ευκαιρία να συνομιλήσω με δύο εξαιρετικούς Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού, ανέδειξα τι λένε οι άνθρωποι που εργάζονται σε επιχειρήσεις και πανεπιστήμια στο εξωτερικό για την σημερινή κατάσταση στη χώρα μας:
αναξιοκρατία, χαμηλοί μισθοί και κακές συνθήκες εργασίας και μια πολύ δύσκολη καθημερινότητα που δεν ανταμείβει αυτούς που εργάζονται με πρόσβαση σε αξιοπρεπείς συνθήκες σε νοσοκομεία, σε σχολεία, σε ελεύθερους χώρους.
Η ανομία της καθημερινής ζωής.
Κανείς δεν θέλει να γυρίσει σε μια χώρα που υποτιμά τους ανθρώπους της. Και όσοι επιστρέφουν -σύμφωνα με στοιχεία- το κάνουν για οικογενειακούς λόγους. Όχι επειδή πείστηκαν από τις «ημέρες καριέρας» και τις επικοινωνιακές φούσκες της κυρίας Κεραμέως.

4. Χρήστος Ράμμος: συνταγματική συνέπεια
Η ολοκλήρωση της θητείας του Χρήστου Ράμμου ως επικεφαλής της ΑΔΑΕ μάς υπενθυμίζει τη θεσμική συνέπειά του να υπερασπιστεί το Σύνταγμα της χώρας την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ, προεξάρχοντος του ίδιου του Κ. Μητσοτάκη, τον στοχοποιούσαν προσωπικά γι' αυτή του την επιλογή.
Μας υπενθυμίζει, όμως, και το ίδιο το σκάνδαλο των υποκλοπών και το καθήκον μας να μην το αφήσουμε να γίνει αντικείμενο μιας ακόμα συγκάλυψης.
Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Ράμμο για την αποδοχή του όταν τον πρότεινα για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δυστυχώς τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης επέλεξαν τον δρόμο των τακτικισμών.

ΥΓ. Κλείνω, πάλι, με μια δυσάρεστη είδηση. Τον θάνατο του Βασίλη Παπαβασιλείου, ενός διανοούμενου που υπηρέτησε το θέατρο και άνοιξε δρόμους στη σκέψη μας.
Νιώθω ότι κάθε τέτοια απώλεια είναι μια υπόμνηση ότι χάνεται μια ολόκληρη παράδοση βαθιάς δημοκρατικής κουλτούρας και προοδευτικού στοχασμού που δεν έχει καμία σχέση με την κυρίαρχη αντίληψη της εμπορευματοποίησης των πάντων και της υποταγής στις επιταγές των κάθε λογής ισχυρών.
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου μάς δίδαξε ότι το θέατρο, η αναπαράσταση της κωμωδίας και της τραγωδίας, είναι πράξη συμμετοχής στα κοινά. Στον δημοκρατικό διάλογο και στην κοινωνική θέαση του κόσμου. Για όλα αυτά θα τον θυμόμαστε.

πηγή: efsyn.gr

*κεντρική φωτογραφία αρχείου Eurokinissi