Πρόωρες εκλογές: Γιατί είναι μόνο η κυβέρνηση που θέλει αυτο το σενάριο

Στην πολιτική η έννοια του κενού υπάρχει για να προσδιορίζει σε διαφόρων ειδών πολιτικούς ανταγωνιστές την κατεύθυνση που πρέπει να κινηθούν και τον χώρο που πρέπει να καταλάβουν πρώτοι προκειμένου να κερδίσουν το κοινό τους. Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι στριμωγμένη στα σκοινιά και το κοινωνικό κλίμα να γίνεται όλο και πιο βαρύ για την ίδια, η απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης, έτοιμης να αμφισβητήσει ευθέως στο εδώ και στο τώρα την κυβέρνηση, σηματοδοτεί το βασικό πολιτικό κενό της εποχής.

Όμως είναι μάλλον αδύνατο να περιμένει αυτή η κυβέρνηση πως το κενό αυτό θα παραμείνει για πάντα… κενό. Ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ανύπαρκτο για την ώρα αλλά μάλλον βέβαιο σε επίπεδο προοπτικής «κόμμα Τσίπρα» ο αγώνας δρόμου έχει ήδη ξεκινήσει. Στην Χαριλάου Τρικούπη άλλωστε φαίνεται να μην συγκινούνται ιδιαίτερα από τις σειρήνες του πρώην πρωθυπουργού για μια ενοποίηση της κεντροαριστεράς με τον ίδιο επικεφαλής και βλέποντας την όλο και πιο έντονη δεξιά στροφή που κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως κίνηση σωτήριας ψηφοθηρίας ετοιμάζονται για μια έντονη πολιτική εξ’ αριστερών πολεμική.

Τόσο για τον Τσίπρα όσο και για το ΠΑΣΟΚ είναι μάλλον απλή η στρατηγική όσο η κυβέρνηση πηγαίνει δεξιότερα. Η διαχείριση των Τεμπών, της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι, ο αυταρχισμός περί απαγόρευσης διαδηλώσεων μπροστά στο άγαλμα του Άγνωστου Στρατιώτη, η καταστολή στις διαδηλώσεις για την Παλαιστίνη, όλα αυτά μαζί σηματοδοτούν ένα μεγάλο κλείσιμο του ματιού του Μητσοτάκη στο 20% που αναδύεται δεξιά του αλλά ταυτόχρονα δίνουν στους κεντροαριστερούς επίδοξους αντικαταστάτες του την ευκαιρία να αυτοκαθοριστούν ως ξεκάθαρη πρόταση αριστερά του. Και με δεδομένο πως ο επαναπατρισμός του ακροδεξιού τμήματος του εκλογικού σώματος στην Νέα Δημοκρατία δεν έχει επιτευχθεί εδώ και έξι χρόνια, η κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο για τον πρωθυπουργό.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το ιδανικό για την αντιπολίτευση διάστημα των δυο ετών μέχρι τις προγραμματισμένες εθνικές εκλογές και με δεδομένο πως αυτές θα έρθουν σε μια συνθήκη που μόλις θα έχει ξεκινήσει και η δίκη για τα Τέμπη, τότε ο πολιτικός χρόνος μοιάζει εχθρός για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ο απόλυτος σύμμαχος για τους αντιπάλους του. Και εδώ είναι που προκύπτει ένα… παράδοξο: αν και τυπικά, ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές θα αποτελέσουν απόδειξη της κρίσης της κυβέρνησης, το σενάριο είναι μάλλον το ιδανικότερο για αυτή.

Για την ακρίβεια, μοιάζει να είναι το ιδανικό όπλο στη φαρέτρα της: αν αύριο κυρηχθούν εκλογές, η πρώτη θέση δύσκολα θα αμφισβητείται για την Νέα Δημοκρατία παρά την γιγάντωση της αμφισβήτησής της. Ταυτόχρονα, η μακρόπνοη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να επιταχυνθεί, οι -όπως φαίνεται- πολύ καλά μελετημένες κινήσεις του Τσίπρα θα πρέπει να επισπευτούν και ταυτόχρονα, κανείς εκ των δυο δεν θα μπορεί να πει τίποτα στον Μητσοτάκη για το γεγονός ότι προβαίνει σε μια κίνηση παραδοχής αποτυχίας. Αλλά ταυτόχρονα και σίγουρης εκλογικής νίκης, η οποία δεν θα είναι καθόλου βέβαιη σε δύο χρόνια.

Σημαίνει αυτό πως με βάση τη λογική θα πρέπει να περιμένουμε άμεσα την Νέα Δημοκρατία να «σέρνεται» δήθεν απρόθυμα σε εκλογές; Η απάντηση θα ήταν ίσως πιο ξεκάθαρη αν η Νέα Δημοκρατία βίωνε περίοδο εσωτερικής συσπείρωσης και ο Μητσοτάκης απολάμβανε την απόλυτη αποδοχή στο εσωτερικό του κόμματός του. Όμως μόνο έτσι δεν είναι, οι «πονοκέφαλοι» για τον πρωθυπουργό είναι και εσωτερικής φύσης και εκείνοι που επιθυμούν να δουν τον χρόνο να τον φθείρει δεν είναι μόνο οι δηλωμένοι πολιτικοί του αντίπαλοι.

πηγή: menhouse.gr - MENHOUSETEAM