close search results icon

Ρεπορτάζ που μιλάει για "μουλωχτά με τραπεζώματα αποφεύγει η βιομηχανία να κόψει τιμή στα ροδάκινα"

Αυτό που βεβαιώνει η πρόοδος των παραδόσεων είναι πως τα ροδάκινα είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά που χρειάζονται.

Λογαριασµό κατόπιν εορτής προσπαθούν να κάνουν για τον κύριο όγκο του βιοµηχανικού ροδάκινου οι µεταποιητικές βιοµηχανίες του κλάδου, παίζοντας εδώ και δύο εβδοµάδες το κρυφτούλι µε τους παραγωγούς οι οποίοι ολοκληρώνουν σιγά – σιγά τις παραδόσεις των πρώιµων ποικιλιών (Κατερίνα κ.α.) χωρίς να ξέρουν µε ποιους όρους και σε ποια τιµή.

Αυτό που βεβαιώνει η πρόοδος των παραδόσεων είναι πως τα ροδάκινα είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά που χρειάζονται για να καλύψει τις παραγγελίες της και τον προγραµµατισµό της η βιοµηχανία. Από την άλλη πλευρά, το… σκορποχώρι από τους παραγωγού και οι αλχηµείες στα λεγόµενα στέκια, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ουσιαστική διαπραγµάτευση, µε βάση τους κανόνες προσφοράς και ζήτησης.

Έτσι, ενώ φαίνεται πως το γενικότερο κλίµα στις αγορές δικαιολογεί µια τιµή παραγωγού που θα έχει ως βάση τα 40 λεπτά το κιλό, αρχής γενοµένης από τις πρώιµες ποικιλίες, το συνδικάτο της βιοµηχανίας επιχειρεί µια περαιτέρω παράταση στην ανακοίνωση των τιµών, έτσι ώστε, ο λογαριασµός να γίνει µετά τις παραδόσεις (τουλάχιστον των πρώιµων, ίσως και των µεσοπρώιµων ποικιλιών), έτσι ώστε να µην ξεφύγουν τα πράγµατα προς το τέλος της σεζόν, όπου κρίνεται και η παραλαβή των ορεινών ροδάκινων που είναι η βάση για προϊόντα υψηλής υπεραξίας.

Μέσα σ’ αυτό το κλίµα ο ρόλος των συνεταιριστικών οργανώσεων του κλάδου δείχνει ιδιαίτερα άτονος και αναποτελεσµατικός, µε την ΕΘΕΑΣ να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, προσπαθώντας απλά να πιστωθεί κάποιον παρεµβατικό ρόλο, εάν τα πράγµατα εξελιχθούν κάπως καλά για τους παραγωγούς.

Η Εθνική Επιτροπή Συµπύρηνου Ροδάκινου που σύστησε η ΕΘΕΑΣ και η οποία φαίνεται να σπαράσσεται και από εσωτερικές έριδες, υπό την πίεση των εξελίξεων συγκάλεσε σύσκεψη την Πέµπτη 27 Ιουλίου στη Μελίκη της Ηµαθίας, µε σκοπό να αποσπάσει οµόφωνη απόφαση των µελών της διοίκησης, ώστε να «αναβαπτίσει» τη στήριξη όλου του ∆.Σ. ώστε να επιµείνει στο διεκδικητικό της πλαίσιο. Η πρόταση που υπάρχει είναι για τιµές µε βάση αναφοράς τουλάχιστον τα 0,40 ευρώ για τις πρώιµες ποικιλίες µέχρι και την «Κατερίνα» και «A37» και τα 0,43 ευρώ για την Andros και τις υπόλοιπες όψιµες και υπερόψιµες ποικιλίες, µε κύριο επιχείρηµα πως η παραγωγή φέτος είναι χαµηλότερη έως 40%-50% από πέρυσι και µε τιµές κάτω από 40 λεπτά το κιλό, ο παραγωγός δεν θα βγάλει ούτε τα έξοδα που έκανε για να καλύψει το κόστος καλλιέργειας.

Να σηµειωθεί πως η συγκεκριµένη πρόταση έπεσε στο τραπέζι και µιας συνάντησης -που χαρακτηρίστηκε και ως «µυστικός δείπνος» καθώς έγινε σε ταβέρνα στη Νάουσα, στις 17 Ιουλίου- µεταξύ αντιπροσωπείας τεσσάρων ατόµων της Εθνικής Επιτροπής µε εξουσιοδότηση από το ∆Σ και πέντε εκπροσώπων της ΕΚΕ, µε τους τελευταίους, όµως, να αποφεύγουν να τοποθετηθούν, λέγοντας πως περιµένουν να δουν τί θα γίνει από τους πελάτες τους στη Γερµανία.

Απρόθυµοι οι βιοµήχανοι παρά τον διπλασιασµό τιµής κοµπόστας

Η συγκοµιδή, εν τω µεταξύ, αυτές τις ηµέρες πλησιάζει στο τελείωµα για τις ποικιλίες «Κατερίνα» και «Α37», µε τις στρεµµατικές αποδόσεις να είναι µειωµένες έως και 50% από πέρυσι.
«Τα bins στα στέκια είναι µισοάδεια, τα φορτηγά λιγότερα και φαίνεται πως και η Andros θα έχει ανάλογες µειώσεις», τόνισε ο Χάρης Κοσµίδης από το χωριό Μελίσσι της Πέλλας. Η εικόνα είναι ίδια σε όλα τα σηµεία συγκέντρωσης, µε τη µέση απόδοση στην «Κατερίνα» κοντά στους 2,5 τόνους το στρέµµα, ενώ θα έπρεπε κατ’ ελάχιστον να πιάνει τους 4 τόνους, σύµφωνα µε τους παραγωγούς.

Υπό το πρίσµα των χαµηλών αποδόσεων στο χωράφι, η οργή του κόσµου για την παρελκυστική τακτική των βιοµηχανιών και την απροθυµία τους να στηρίξουν το προϊόν είναι µεγάλη, καθώς τα τελευταία 2-3 χρόνια η τιµή της κοµπόστας έχει σχεδόν διπλασιαστεί στο ράφι, εκτινάσσοντας τα κέρδη των λιανεµπόρων και των µεταποιητών, στην πλάτη των παραγωγών.

Ευκαιρίας δοθείσης τα στέκια δίνουν προκαταβολή 30 λεπτά

Με τα νεύρα και την υποµονή των παραγωγών, εξακολουθεί και παίζει η µεταποίηση στον κάµπο της Ηµαθίας και της Πέλλας, καθώς µπαίνουµε στην τέταρτη εβδοµάδα συγκοµιδής και το τοπίο εξακολουθεί να παραµένει θολό σε σχέση µε τις τιµές που θα πληρωθεί φέτος το συµπύρηνο ροδάκινο.

Τα µέλη της ΕΚΕ, που συνεδρίασαν την περασµένη Τετάρτη 26 Ιουλίου, αντί να αποσυµπιέσουν την πίεση, όπως ήλπιζαν οι παραγωγοί, αναµένοντας πως θα υπάρξουν ανακοινώσεις τιµών, το επιβαρύναν ακόµη περισσότερο.

Επέµειναν στο γνωστό παιχνίδι των καθυστερήσεων, κλωτσώντας προς την ερχόµενη εβδοµάδα το «τενεκεδάκι» των επίσηµων τοποθετήσεων για τη φετινή τιµολογιακή πολιτική και αφήνοντας να διαρρεύσει πως δεν έχουν σκοπό να µετακινηθούν πολύ πάνω από τα περσινά 33 λεπτά το κιλό.

Όλο δείχνουν, ωστόσο, πως πρόκειται για έναν τακτικισµό και πως σύντοµα θα υποχρεωθούν να αναθεωρήσουν κυρίως στις ποικιλίες που ακολουθούν και να πάνε σε πιο επιθετικές πολιτικές, δεδοµένου ότι η πρώτη ύλη είναι πολύ λιγότερη από τις αρχικές εκτιµήσεις.

Αδιάψευστος µάρτυρας της µεγάλης απώλειας παραγωγής, όπως έχουν επισηµάνει ήδη οι παραγωγοί, αλλά κάνει πως δεν βλέπει η µεταποίηση, είναι τα φορτηγά στα «στέκια» και τους άλλους σταθµούς συγκέντρωσης, τα οποία µε το ζόρι συµπληρώνουν το 1/3 των περσινών δροµολογίων, αλλά και το ότι ήδη σε κάποια εργοστάσια κάνουν διαλλείµατα στη λειτουργία τους ελλείψει α’ ύλης.

Εν τω µεταξύ, πολλά «στέκια» στους δύο νοµούς, εδώ και λίγες ηµέρες έβαλαν µπροστά τη «φάµπρικα» των προκαταβολών και δίνουν σε παραγωγούς έως και 30 λεπτά το κιλό, µε την υπόσχεση πως στην εκκαθάριση θα λάβουν ό,τι παραπάνω δώσει η αγορά στο προϊόν στο επόµενο διάστηµα.

∆εν είναι λίγοι, πάντως, εκείνοι οι οποίοι αντιµετωπίζουν µε µεγάλη επιφύλαξη τις πρακτικές αυτές, υπενθυµίζοντας πως στο όχι και τόσο µακρινό παρελθόν, µε πλέον νωπό το 2021, χάθηκαν πολλά χρήµατα, διότι µεγάλος αριθµός από «στέκια» αθέτησαν τις δεσµεύσεις τους και δεν απέδωσαν ποτέ τις διαφορές µεταξύ προκαταβολών και τελικών τιµών του προϊόντος που επικράτησαν τελικώς στην αγορά.

*ολόκληρο το ρεπορτάζ στην AGRENDA που κυκλοφορεί, σε ρεπορτάζ του Γιάννη Πανάγου. 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

ΣΧΟΛΙΑ