Βαγγέλης Ζιμπίδης: Ο...“Χάρι Πότερ” της ποντιακής λύρας!

συνέντευξη στον Παύλο Νεκτάριο Παπαδόπουλο

«Όσο υπάρχουν τα Μουσικά Σχολεία και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, η παραδοσιακή μουσική και γενικότερα η παράδοση δεν κινδυνεύει. Βέβαια, στην εποχή των κοινωνικών μέσων δικτύωσης όπου προβάλλονται αρνητικά πρότυπα είναι πιθανό σενάριο», σημειώνει στην Πέλλαnews ο μικρός μουσικός Βαγγέλης Ζιμπίδης, μαθητής του Μουσικού Σχολείου (θα πάει στη Β’ Λυκείου από Σεπτέμβριο), ενώ τον Οκτώβριο πρόκειται να δώσει κατατακτήριες εξετάσεις για να ενταχθεί στην τάξη πριν το πτυχίο, όσον αφορά το Αλεξάνδρειο Δημοτικό Ωδείο Γιαννιτσών.

Ή όχι απλώς ο Βαγγέλης Ζιμπίδης, αλλά θα λέγαμε, λόγω εκπληκτικής ομοιότητας (όταν τον πρωτοείδαμε στην εφημερίδα κοιτιόμασταν μεταξύ μας για την ομοιότητα!) ο Χάρι Πότερ της Ποντιακής Λύρας!

Τονίζει πως «η Ποντιακή λύρα αποτελεί το σύμβολο για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Λόγω καταγωγής, λοιπόν καθότι Πόντιος με προγόνους από την Τραπεζούντα και πιο συγκεκριμένα από το Καρλίκ και την Όλασσα, προφανώς με γοητεύει περισσότερο από τα υπόλοιπα μουσικά όργανα».

Ο Βαγγέλης μιλά για τη μουσική, την παράδοση, τους γονείς και τη στήριξη τους, τη συμβουλή του για όσους νεότερους θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική.

~ Βαγγέλη, πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική. Ερώτηση συνηθισμένη, αλλά σίγουρα αυτή που θα αναφέρεις τα ερεθίσματα και τις ανησυχίες σου, καθώς ανήκουν στον καλλιτεχνικό χώρο.

Καταρχάς, σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε βήμα μέσω αυτής της συζήτησης που θα προστεθεί στις εμπειρίες μου. Αρχικά, η μητέρα μου ήταν χορεύτρια στην Εύξεινο Λέσχη Γιαννιτσών. Με έπαιρνε μαζί της και πάντα ανυπομονούσα να πάω κι εγώ. Ήμουν δεν ήμουν 6 χρονών. Συνήθιζα να κάθομαι κοντά στον λυράρη, όπου ο ήχος της λύρας με μάγεψε από την πρώτη στιγμή. Στη συνέχεια, ξεκίνησα μαθήματα λύρας με δάσκαλο τον Γιώργο Λελεκίδη και στην πορεία με δάσκαλο τον Σάκη Γιουψάνη για 5 χρόνια. Στη συνέχεια ξεκίνησα και μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής στην Σχολή της Ι.Μ. Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας" Ρωμανός ο Μελωδός" με δάσκαλο τον Στέφανο Καλλιωτάκη. Η επιλογή του Μουσικού σχολείου ήταν μονόδρομος για μένα για να συνεχίσω την μουσική μου παιδεία με την ποντιακή λύρα, με καθηγητές τους Κυριάκο Κατσαβό και Αλέξη Στεφανίδη. Επιπλέον είμαι μαθητής του Αλεξάνδρειου Δημοτικού Ωδείου Γιαννιτσών με καθηγητή τον Αλέξη Στεφανίδη.

~ Η λύρα είναι κάτι που σε γοητεύει περισσότερο από άλλα όργανα;

Η Ποντιακή λύρα αποτελεί το σύμβολο για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Λόγω καταγωγής, λοιπόν καθότι Πόντιος με προγόνους από την Τραπεζούντα και πιο συγκεκριμένα από το Καρλίκ και την Όλασσα, προφανώς με γοητεύει περισσότερο από τα υπόλοιπα μουσικά όργανα. Ο ήχος της έχει "κουμπώσει" περισσότερο με την ιδιοσυγκρασία μου και τον συναισθηματισμό μου, καθώς και οι τεχνικές παιξίματος όπως η τρίλια(τρέμουλο), το κόψιμο(Κ), το σπάσιμο(morden) και το κοφτό δοξάρι(staccato).

~ Πιστεύεις ότι η παραδοσιακή μουσική θα μείνει χαραγμένη στην Ελλάδα ή θα τη χάσουμε στο μέλλον; Και όχι μόνο τη μουσική, αλλά γενικά όλο αυτό που αποκαλούμε παράδοση.

Όσο υπάρχουν τα Μουσικά Σχολεία και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, η παραδοσιακή μουσική και γενικότερα η παράδοση δεν κινδυνεύει. Βέβαια, στην εποχή των κοινωνικών μέσων δικτύωσης όπου προβάλλονται αρνητικά πρότυπα είναι πιθανό σενάριο. Ωστόσο, ευτυχώς υπάρχει μία μερίδα νέων ανθρώπων οι οποίοι συγκινούνται με τη μουσική παράδοση των προγόνων τους, που μπορούν να προωθήσουν με τα μέσα αυτά και έτσι να μυηθούν ολοένα και περισσότεροι στη μαγεία της παραδοσιακή μουσικής. Επιπρόσθετα, θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφέρω πως αποστολή της νέας γενιάς είναι η διάσωση των ηθών και των εθίμων, των παραδοσιακών χορών και της μουσικής, χωρίς να επιτρέψουμε οποιαδήποτε αλλοίωση σε αυτή μεταλαμπαδεύοντας τη σκυτάλη στις επόμενες γενεές. Με αυτόν τον τρόπο τιμούμε τους γονείς, τους παππούδες μας και τους προγόνους μας.

~ Ποιος είναι ο στόχος σου μέσα από το Μουσικό Σχολείο αλλά και για τη συνέχεια;

Ο στόχος μου μέσα από το Μουσικό Σχολείο είναι η αποκόμιση όσο το δυνατόν περισσότερων εμπειριών μέσα από τις μουσικές εκδηλώσεις, αλλά και η γνωριμία μου με άτομα του χώρου και των διακεκριμένων καθηγητών. Επιπλέον, ευελπιστώ να ενταχθώ στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στην Άρτα ώστε να αποκτήσω ειδίκευση στην Ποντιακή λύρα και να τη διδάσκω επίσημα ως καθηγητής μεταδίδοντας την μουσική παράδοση στις επόμενες γενιές ώστε να διατηρηθεί στον χρόνο. Δεν σας κρύβω πως το καλλιτεχνικό όνειρό μου είναι να διακριθώ ως λυράρης για να αφήσω το προσωπικό μου στίγμα στην Ποντιακή μουσική τόσο δισκογραφικά όσο και καλλιτεχνικά.

~ Οι γονείς τι λένε γι’ αυτήν την πορεία που διάλεξες;

Αρχικά οι γονείς μου με στηρίζουν ηθικά και ψυχικά. Είναι χαρούμενοι και περήφανοι για την μέχρι τώρα πορεία που έχω χαράξει. Ωστόσο με συμβουλεύουν να είμαι προσγειωμένος, ταπεινός και να θέτω στόχους στην ζωή μου.

~ Τι θα έλεγες προς τα παιδιά μικρότερης ηλικίας αλλά και της ηλικίας σου, για την ενασχόληση με τη μουσική, για το τι είναι η μουσική;

Θα τους πρότεινα να ξεκινήσουν την ενασχόληση τους με όποιο είδος μουσικής νομίζουν πως τους εκφράζει. Είτε παραδοσιακή είτε σύγχρονη. Η μουσική αποτελεί ένα μέσο έκφρασης ενός ατόμου που βγαίνει μέσα από την ψυχή του. Προσωπικά μερικές φορές προτιμώ να παίζω λύρα παρά να μιλώ διότι εκεί όπου οι λέξεις λιγοστεύουν έρχονται οι νότες να συμπληρώσουν το "ελλιπές κείμενο" των συναισθημάτων που σε καταβάλλουν.

Τύφλα να έχει ο Χάρι Πότερ λοιπόν. Τον έχουμε στα Γιαννιτσά και είναι ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Είναι ο δικός μας Χάρι Πότερ, ο Βαγγέλης Ζιμπίδης.