Γιαννιτσά: Κι εκεί που νομίζεις οτι όλα χάνονται...εκεί τα ξαναβρίσκεις!

Ανησυχία. Κάτι δεν έγινε, κάτι που έπρεπε, για την τιμή, για τις ψυχές και τη θυσία τους για την πατρίδα. Το σκέφτηκαν, το ξανασκέφτηκαν, δεν γινόταν αλλιώς, για όποιον έχει ιστορική συνείδηση. Και το αποφάσισαν.

Το "στεναχωρημένο" στεφάνι, αυτό που έπρεπε να αποδοθεί, αλλά δεν έγινε λόγω βροχής, για την 28η Οκτωβρίου, βρήκε τελικά το δρόμο του. Σε ένα ηρώο. 

Ο λόγος για το 3ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών, που μας περιγράφει αυτό που ακριβώς έγινε, λίγο αργότερα από την ημέρα που έπρεπε. Ο...καιρός δεν περνά απλώς, αλλάζει. Και βρέθηκε ο ηλιόλουστος που προσφέρθηκε για την κίνηση προς την πατρίδα, για την κίνηση προς τους ήρωες της! Εκείνους, τους ξεχασμένους, τους αδικοχαμένους...

Χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής από πλευράς της εν λόγω σχολική κοινότητας:

Δύο ημέρες τώρα αντικρύζαμε με θλίψη το στεφάνι της 28ης Οκτωβρίου στη βιβλιοθήκη του Σχολείου να κείτεται σιωπηλό δίπλα στο πανό του Σχολείου, σε μία τελετή που δεν έγινε ποτέ λόγω της καταρρακτώδους βροχής και ακύρωσης της κατάθεσης στεφάνων της 27ης Οκτωβρίου.

Το χρέος μας έπρεπε να πραγματοποιηθεί.

Οι μαθητές/τριες του 3ου Γυμνασίου Γιαννιτσών τίμησαν λοιπόν με σεμνότητα, ταπεινότητα και συγκίνηση τους ήρωες του ’40, καταθέτοντας στεφάνι στο Μνημείο Ηρώων της πόλης.

Με σεβασμό και περηφάνια, κρατήσαμε ζωντανό το μήνυμα της ημέρας: Ελευθερία, Αξιοπρέπεια, Ενότητα.

Η μνήμη όσων αγωνίστηκαν για την πατρίδα παραμένει οδηγός μας — ακόμη κι όταν ο καιρός δεν είναι με το μέρος μας.

Οι αξίες, όμως, δεν ακυρώνονται ποτέ.

Κι εκεί που λες οτι σ' αυτήν την χώρα όλα χάνονται....εκεί τα ξαναβρίσκεις! Αθάνατοι!