Μίνιμουμ 44 παιχνίδια και… βλέπουμε!

Η κλήρωση της Νιόν δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Ο στόχος (θα έπρεπε να) είναι ένας και μόνο ένας. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…

Θα περάσει ο ΠΑΟΚ την Μάλμε; Κάτσε να περάσει πρώτα την Μπάνια Λούκα. Κάτσε να περάσουν και οι Σουηδοί τους ατρόμητους ψαράδες από το μαγευτικό Κλάκσβικ.

Θα κοιτάξει ο Παναθηναϊκός στα μάτια τον Άγιαξ; Κάτσε να περάσει πρώτα την Μπότεφ Πλόβντιβ. Κάτσε να φτάσουν και οι Ολλανδοί ως εκεί και η Βοϊβοντίνα μπάλα παίζει.

Θα είναι η ΑΕΚ ισχυρή ή ανίσχυρη στα πλέι-οφ του Conferrence League. Βρε, κάτσε να την δούμε πρώτα με αυτούς τους… περίεργους από την Ανδόρα και με τους Αρμένιους ή τους Μαλτέζους.

Ξέρω, ακούγεται λιγάκι ξενέρωτο, λίγο γενικόλογο, λίγο απολιτίκ όλο αυτό, μα στην πραγματικότητα το μόνο που είδαμε στην Νιόν είναι μερικά χαρτάκια με πιθανούς ταξιδιωτικούς προορισμούς. Οτιδήποτε άλλο είναι άκαιρο και άκυρο.

Με τα χρόνια μαθαίνεις και μερικά άλλα μικρά εμπειρικά μυστικά:

Κανείς δεν προκρίθηκε, αλλά και κανείς δεν αποκλείστηκε από την ημέρα της κλήρωσης.

Ο ίδιος αντίπαλος μπορεί να είναι άλλη ομάδα το καλοκαίρι και άλλη τον χειμώνα.

Ο ίδιος αντίπαλος που μπορεί να μοιάζει με… λαχείο την ημέρα της κλήρωσης, να αποδεικνύεται κατάρα τις ημερομηνίες των ραντεβού.

Δύο παιχνίδια νοκ-άουτ είναι τόσο πολυπαραγοντικά, που η πρόκριση μπορεί να κριθεί σε αμέτρητες λεπτομέρειες, που δεν μπορούν να προβλεφθούν ακόμα και στην πιο αψεγάδιαστη ανάλυση επί χάρτου.

Γι’ αυτό και ο στόχος πρέπει να είναι λιγάκι πιο γενικός. Σημασία έχει η μεγάλη εικόνα και όχι ένα συγκεκριμένο ζευγάρι ή μία ομάδα.

Ρεαλιστικός, ουσιαστικός, συγκεκριμένος στόχος θα έπρεπε να είναι τέσσερις ελληνικές ομάδες στους ομίλους. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο; Μίνιμουμ 44 ευρωπαϊκή παιχνίδια την φετινή σεζόν και… βλέπουμε. Γίνεται; Σαφώς και γίνεται.

Ό,τι κι αν γίνει ο ΠΑΟΚ θα δώσει 6 παιχνίδια μέσα στο καλοκαίρι και άλλα 8 αν προκριθεί στο League stage του Champions ή του Europa League ή 6 αν μπει στο αντίστοιχο του Conference League. Από 12 έως 14 ματς δηλαδή και… βλέπουμε

Ό,τι κι αν γίνει ο Ολυμπιακός με το εξασφαλισμένο εισιτήριο στο League stage του Europa League θα έχει 8 ευρωπαϊκά βράδια για φέτος. Και… βλέπουμε.

Ο ρεαλιστικός στόχος του Παναθηναϊκού δεν (θα έπρεπε να) είναι να περάσει τον Άγιαξ. Αυτός είναι ο… ιδεατός. Αυτό που επιβάλλεται να κάνει είναι να περάσει το εμπόδιο της Μπότεφ και αν βρεθεί στα πλέι-οφ του Conference League να «κλειδώσει» κι αυτός 12 ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Ακριβώς το ίδιο -αλλά χωρίς περιθώριο λάθους- οφείλει να κάνει και η ΑΕΚ. Με βάση το ρόστερ, την ιστορία, την χρηματιστηριακή και παικτική αξία επιβάλλεται να περάσει την Ίντερ ντ’ Εσκαλάντ και την Νόα ή την Σλιέμα στον 3ο προκριματικό.

Το όλον, ως ελληνικό ποδόσφαιρο- ψάχνουμε για μίνιμουμ 44 έως 46 παιχνίδια, υπενθυμίζω ότι πέρσι σε μία απολύτως υπερβατική σεζόν για την χώρα μας, οι τέσσερις εκπρόσωποι έδωσαν 57 παιχνίδια (Ολυμπιακός 19, ΠΑΟΚ 16, Παναθηναϊκός 12, ΑΕΚ 10) και αυτό είχε ως άμεσο υλικό αντίκτυπο, έναν επιπλέον ευρωπαϊκό εισιτήριο για του χρόνου.

Αν θέλουμε να το κρατήσουμε, τότε τα 44 ευρωπαϊκά βράδια είναι υποχρέωση, όχι απαίτηση.

Πέρσι ξεκινήσαμε από την 20ή θέση και με μία ανεπανάληπτη πορεία, κόψαμε το νήμα στην 15η θέση. Η φετινή αφετηρία είναι η 15η θέση (26.625), αλλά η απόσταση από το 11ο Ισραήλ (28.750), μέχρι την 17η Δανία (26.325) είναι χοντρικά μία ομάδα εντός ή μία ομάδα εκτός League stage.

Όλο αυτό δεν είναι μία επίδειξη εθνικοφροσύνης, μία ανάλυση φουστανέλας. Μόνο από ευρωπαϊκά μπόνους οι Big-4 έβαλαν πέρσι στα ταμεία τους αθροιστικά πάνω από 46 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τα έσοδα από το market pool.

Αυτά τα λεφτά τα βλέπουμε αυτό το καλοκαίρι. Μετουσιώνονται με Λαμέλα, Περέιρα, Στρακόσα, Κοϊτά, Μαντί Καμαρά, Τσαλόφ, Ίνγκασον, μετουσιώνονται σε «χρυσές» ανανεώσεις όπως αυτή του Ελ-Κααμπί και γενναία «όχι» σε βροχή εκατομμυρίων από το εξωτερικό για τον Ντέλια, τον Φώτη, και ούτω καθεξής.

Αυτό το «44 ματς… μίνιμουμ» ακούγεται ο ορισμός του ισαποστάκια, μα είναι η μόνη συνθήκη συνέχειας και ανάπτυξης. Όποιος από τους Big-4 βγει από την εξίσωση είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι θα το βρει μπροστά του.

Με άσχημο τρόπο…

*από το snda.gr - Σωτήρης Μήλιος